Lat temu dwieście.

Wrażeń kilka wsypanych do worka. Wstrząśnięte nie mieszane.
[1]
Today you'll dance, You'll share each other Elders will stumble, The babies will crawl

Kierownica, światła, mój głos, który łamie się już na słowie dance. Nie tak brzmię, kiedy nucę Summertime pod prysznicem. Najwyraźniej poziom stresu mierzy się w moim przypadku nasileniem fałszu w prostych piosenkach. Pierwszy raz jadę sama naszą landarką, zwaną elegancko grand tourem. Kiedy teraz o tym myślę, zaczynam sama siebie podziwiać za odwagę. Mam u siebie samej ristekpa! Za to pewne 60 km/h, za bezbłędnie wrzucaną czwórkę... No i za to, że gdy przy skręcaniu w osiedlową uliczkę w odtwarzaczu zabrzmiało Off you Breedersów, zaśpiewałam bez najmniejszego fałszu. Bo ja raz jestem chojrakiem do granic możliwości, a dzień później jestem Ryjkiem i Filifionką jednocześnie.Tchórzem śmierdzącym. Dziś się ze sobą pieszczę- cytując przesłuchiwany właśnie Afrokolektyw.

[2]Świt: wybiegam z łazienki rozwiana suszarką i podryguję stwierdzając, że lat temu dwieście Mozart pisał bez skreśleń i wciągam koszulkę.

[3]Rano: zakonnica pod jarzębiną. Szarawe niebo i obłędna czerwień. Ludzie przy tym są bladzi i przysadziści z tymi pulchniutkimi palcami i okrągłymi noskami.

[4]Południe:Żul z papierową torbą z Zary.

[5]Wieczór:czarnym tuszem bij białych. Afrokolektyw wciąż twierdzi, że lat temu dwieście Mozart pisał bez skreśleń.

A poza tym Juno, Juno, Juno.
Marzenia, plany, rebusy.